Music: 桐 (Kiri)
Transcription & translation: Ariane
Note: Title should be read "Utakata" and means "bubble" or "ephemeral".
KANJI *:--☆--:*:--☆:*:--☆--:*:--☆-:
ああ、この素晴らしき世界が 僕は心底嫌いなんだ
ああ、この時を味わうなら 僕がいる意味ってなんですか?
もしも僕の声が 届いているなら
僕の声を聞いてくれてるなら
ただひとつ 伝えたいことがある
だから悲しいことなんて 言わないで
誰もが望んでいる幸せを
汚されたよく晴れた 真昼のようさ
人は何故美しいのでしょう?
何故醜いのでしょう?
心に宿るものは いつかそうその答の中
今僕が生きること 受けとめてみます。
ああ、この素晴らしき世界に 僕は全てを捧げている
ああ、儚く散っていくなら 生まれてしまったことを祝おう
僕は幻想に溺れた愚か者 最初からわかってたはずなのに
いつの日も心は怯えていた
頑なに誓ったあの時の夢を 棄て去ることへの躊躇いさえも
残らない僕は生きてると 言えるの?
人は何故輝くのでしょう?
何故失うのでしょう?
束の間の一瞬を だから今この限りのある
喜ぶべき希望を 受けとめましょうか。
人は何故美しいのでしょう?
何故醜いのでしょう?
心に宿るものは いつかそうその答の中
今僕が生きること 受けとめてみます。
人は何故輝くのでしょう?
何故失うのでしょう?
束の間の一瞬を だから今この限りのある
喜ぶべき希望を 受けとめましょうか。
ROMAJI *:--☆--:*:--☆:*:--☆--:*:--☆-:
Ah, kono subarashiki
sekai ga boku wa shinsoko kirai nan da
Ah, kono toki wo
ajiwau nara boku ga iru imi tte nan desu ka?
Moshimo boku no koe ga
todoiteiru nara
Boku no koe wo kiitekureteru
nara
Tada hitotsu tsutaetai
koto ga aru
Dakara kanashii koto
nante iwanaide
Daremo ga nozondeiru
shiawase wo
Kegasareta
yoku hareta mahiru no you sa
Hito wa naze
utsukushii no deshou?
Naze minikui no deshou?
Kokoro ni yadoru mono
wa itsuka sou sono kotae no naka
Ima boku ga ikiru koto
uketometemimasu.
Ah, kono subarashiki
sekai ni boku wa subete wo sasageteiru
Ah, hakanaku chitteiku
nara umareteshimatta koto wo iwaou
Boku wa gensou ni
oboreta orokamono saisho kara wakatteta hazu na no ni
Itsu no hi mo kokoro
wa obieteita
Katakuna nichikatta
ano toki no yume wo sutesaru koto e no tamerai sae mo
Nokoranai boku wa
ikiteru to ieru no?
Hito wa naze kagayaku
no deshou?
Naze ushinau no
deshou?
Tsuka no ma no isshun
wo dakara ima kono kagiri no aru
Yorokobubeki kibou wo
uketomemashouka.
Hito wa naze
utsukushii no deshou?
Naze minikui no deshou?
Kokoro ni yadoru mono
wa itsuka sou sono kotae no naka
Ima boku ga ikiru koto
uketometemimasu.
Hito wa naze kagayaku
no deshou?
Naze ushinau no
deshou?
Tsuka no ma no isshun
wo dakara ima kono kagiri no aru
Yorokobubeki kibou wo
uketomemashouka.
ENGLISH *:--☆--:*:--☆:*:--☆--:*:--☆-:
Ah, from
the bottom of my heart I hate this wonderful world
Ah, if I
experience this moment, what will be the meaning of my existence?
If my
voice will ever reach you
If you
will ever listen to my voice
I have
one thing I want to tell you
So stop
saying sad things
Stained
by happiness of which everyone dreams
Lighten
up, just like the day at noon
Why do
people are beautiful?
Why they
are ugly?
I'll try
to accept that I live
Within
the answer that lives in my heart
Ah, I
dedicate everything to this wonderful world
Ah, if
I'll be melting away fleetingly, I will thank for that I've been born
I'm fool
drowned in the illusion, which should have understood from the beginning
My heart
always has been frightened
Even if
I hesitate to put away dreams I swore so stubbornly that time
Is it
true that fleeting I will stay alive?
Why do
people shine bright?
Why do
they lose?
So shall
we accept those fleeting moments?
That
limited hope, with which we should be pleased?
Why do
people are beautiful?
Why they
are ugly?
I'll try
to accept that I live
Within
the answer that lives in my heart
Why do
people shine bright?
Why do
they lose?
So shall
we accept those fleeting moments?
That
limited hope, with which we should be pleased?
POLSKI *:--☆--:*:--☆:*:--☆--:*:--☆-:
Ah, z całego serca
nienawidzę tego wspaniałego świata
Ah, jeśli doświadczę
tej chwili, jaki będzie sens mojego istnienia?
Jeśli mój głos
kiedykolwiek Cię dosięgnie
Jeśli kiedykolwiek
mnie wysłuchasz
Mam Ci do powiedzenia
jedną rzecz
Więc przestań mówić
smutne rzeczy
Zabarwiona szczęściem,
o którym wszyscy marzą
Rozchmurz się,
zupełnie jak dzień w południe
Czemu ludzie są
piękni?
Czemu są brzydcy?
Spróbuję zaakceptować
to, że żyję
W odpowiedzi, która
mieszka w moim sercu
Ah, poświęcam wszystko
temu wspaniałemu światu
Ah, gdy będę
odchodzić, podziękuję, że się urodziłem
Jestem głupcem tonącym
w iluzji, którą powinienem był rozumieć od samego początku
Moje serce zawsze było
przerażone
Nawet jeśli zawaham
się odsunąć marzenia, które poprzysiągłem tak uparcie tamtego dnia
Czy to prawda, że
ulotny ja będę wciąż żyć?
Czemu ludzie błyszczą?
Czemu tracą?
Czy powinniśmy więc
zaakceptować te ulotne chwile?
Tą ograniczoną
nadzieję, z której powinniśmy być zadowoleni?
Czemu ludzie są
piękni?
Czemu są brzydcy?
Spróbuję zaakceptować
to, że żyję
W odpowiedzi, która
mieszka w moim sercu
Czemu ludzie błyszczą?
Czemu tracą?
Czy powinniśmy więc
zaakceptować te ulotne chwile?
Tą ograniczoną
nadzieję, z której powinniśmy być zadowoleni?
No comments:
Post a Comment